تأثیر برنامه توانمندسازی خانواده بر تبعیت از رژیم درمانی بیماران مبتلا به سکته مغزی: کارآزمایی بالینی غیرتصادفی

مقدمه: عوارض فراوان جسمی و روحی در بیماران مبتلا به سکته مغزی و طولانی بودن فرایند درمان، لزوم مشارکت خانواده را به عنوان  مراقبین اصلی بیماران در منزل می­طلبد. با این حال، به دلایل متعددی نظیر عدم دریافت حمایت کافی از سوی کارکنان بخش درمان، خانواده­ها در اجرای برنامه­های مراقبتی با نارسایی­های بسیاری مواجه هستند. هدف: تعیین تأثیر برنامه توانمندسازی خانواده بر تبعیت از رژیم درمانی بیماران مبتلا به سکته مغزی. روش: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی غیر­تصادفی با طرح فقط پس آزمون است؛ که در سال 92-1391 در دو بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران بر­ روی بیماران مبتلا به سکته مغزی و مراقبین اصلی آن ها در دو گروه مداخله (30 نفر) و شاهد (30 نفر) انجام شد. برای گروه مداخله برنامه توانمندسازی خانواده که شامل نیازسنجی، آموزش، پیگیری و ارجاع بود اجرا شد و گروه شاهد برنامه معمول بیمارستان را دریافت کردند. روش جمع­آوری داده­ها خودگزارشی با استفاده از ابزار محقق ساخته تبعیت از رژیم درمانی بود. داده­ها با استفاده از نرم­افزار spss نسخه 5/11 و آزمون­های آماری دقیق فیشر،مجذورکای و تی­مستقل تجزیه و تحلیل شد. یافته ها:  متوسط سن بیماران در گروه مداخله 7/7±6/70 سال و در گروه شاهد 0/1±8/68 سال بود. آزمون آماری تی مستقل تفاوت آماری معنی داری از لحاظ نمرات تبعیت از رژیم درمانی در هر سه زمینه در دو گروه نشان داد (001/0p<). نتیجه گیری: با توجه به مؤثر ­بودن برنامه توانمندسازی خانواده، با وارد نمودن این شیوه در سیستم بهداشتی و مراقبتی، می­توان با توانمند کردن خانواده­ها نقش مهمی را در اجرای تبعیت از رژیم درمانی بیماران مبتلا به سکته مغزی ایفا کرد.